معماری ایلام قدیم

معماری ایلام قدیم
مقدمهزيگورات چغارنبيلمعماری مادمعماری دوره ی هخامنشيانتخت جمشیدستون در معماری هخامنشینقش برجسته در تخت جمشيدمعماری دوره ی اشکانيان (پارتيان)تزئينات در معماری پارتيانمعماری دوره ساسانیطاق کسری(ایوان مدائن)طاق بستانآتشکده ها و چهار طاقيهای دوره ساسانیتزئينات معماری در دوره ی ساسانیمعماری اسلامیحکومت های اسلامی ایران روند شکلگیری مجموعه بناهای مذهبی و غیر مذهبیویژگیهای معماری ایران در دوره ی اسلامیکاربرد بناهامساجد فهرست
مدارسآرامگاهها و زيارتگاههاحسينيه ها, تکايا و مصلی هاکاخهاکاروانسراهاحمام هاقلعه هاآب انبارهابازارهاعناصر تشکيل دهنده معماریایوان رواقگنبدشبستان ستوندارچهار صفههجرهمنارهبادگیرپله سردابهروشهای ساخت و تزئین
مصالح ساختمانیآجرگچکاشیخشتچوبشیشهمعماری ايران از صدر اسلام تا عصر سلجوقيانمعماری ایران از سلجوقیان تا پایان عصر تیموریان معماری ایران از صفویان تا دوران معاصرمدرنیسم
مقدمه تا پيش از آمدن مادها و پارسها تا حدود يک هزار سال پيش از ميلاد ، تاريخ سرزمين ايران به تقريب منحصر به تاريخ ايلام بوده است. تنها اطلاع ما از معماری (به ويژه شکل معابد) از نقش مهرهايي است که از دوران اوليه ی ايلام به جای مانده و آن يک نقش برجسته مربوط به نينوا در آشوری متاخر است در اين نقش برجسته معبدی به صورت يک بنای مربع مستطيل بلند بر يک شالوده ی ايوان دار نشان داده شده، نمای جلوی دارای روزنه هايی بوده است. در قسمت پشت ممکن است پله هايی برای دسترسی به معبد وجود داشته است. در نمای آن دو چهار چوب در بلند ديده می شود که در سمت چپی را يک پرده ی نی ايی آنرا از نور آفتاب محافظت می کند. احتمالاً  مدخل ورودی بوده است و در سمت راست شايد نمايی از يک در بوده است جالبترين ويژگی معماری اين معبد سه شاخ بزرگ است که در دو طرف ديوارهای معبد نصب شده است و اين ما را به يکی از عجايب ساختمان معابد ايلامی متوجه می سازد.